20:00 Vrijdag 12 oktober 2018 
Ergens in een oude leegstaande fabriek in Amsterdam Noord. 

De eerste gasten komen aarzelend binnen. Een donkere hal, een spoor van LED-lampjes lokt hen de duisternis in. Het silhouet van een schip duikt op. In de verte een tent en een filmdecor. De lampjes dwingen een andere kant op, naar een groot omheinde ruimte. Wit. Vanachter de façade klinkt muziek, de laatste klanken van een liedje. "Is dat gospel?" Het volgende nummer blijkt Heavy Metal: "Believe in the Power of One" krast de leadzanger zo hees mogelijk.  

Ik heb me verstopt. "Ik ga me voorbereiden" smoes ik tegen Rooitske, John en Liesbeth. 

Ik ben bang, wil het liefst weg hier. ​

 

We hebben een ruimte gevonden waar we alle stukken die geprint zijn kunnen assembleren. Moeilijk woord voor in elkaar en aan elkaar bevestigen. Als eerste hebben we de omlijning op de vloer getekend. Het is zo'n witte lijn die, toen we klaar waren, erg leek op zo'n lijn die de politie tekent op straat als iemand op een lelijke manier aan z'n einde gekomen is. Bij 'the power of one' draait het allemaal om omdraaien, en ineens zagen we dat dit ook zo'n mooie omdraaing is; het begin van iets moois :)

​

OP 16 november zijn we met persen begonnen. Het hoofdje is inmiddels zichtbaar maar het kan nog best wel even duren voor de hele Madonna van twaalf meter lang er uit geperst is.  Met de 3D-printer van vanPlestik gaat het goed. Wel kunnen  we wat financieel in de rug gebruiken. Met meer fondsen kunnen we sneller printen. Uw felicitaties kunt u hier kwijt.  Hartelijk dank daarvoor.